ABD’li şirket TPI Kompozit, ürettiği rüzgar gülü kanatlarını 5 kıtada 28 ülkeye ihraç eden, üretim ve vergi rekortmeni olmakla övünen bir tekel. Bu şirket, yoğun kimyasallar altında, sayısız meslek hastalığıyla boğuşmak zorunda kalan işçilereyse dilenci muamelesi yaparak yüzde 5 oranında bir “ücret artışı” daha doğrusu enflasyon farkı bahşetti! Geçen yıl yapılan toplu sözleşmede işçilere danışılmadan imzalanan yüzde 22 oranlık ücret artışı karşısında ses edilmemesinden ve örgütlü olan Petrol-İş’in en hafif deyimle uzlaşmacı tutumundan güç almıştı.
Enflasyonun yüzde 170’lerle artış gösterdiği bu koşullarda toplu sözleşmeyle mahkum edildikleri yüzde 22’lik ücret artışının gereklerini de yerine getirmedi. Enflasyon oranında artış yapması gerekirken, asgari ücrete yapılan yüzde 30’luk zamma ek olarak yüzde 5 gibi bir artış dayattı. Oysaki resmi enflasyon bile yüzde 70’lerin üzerinde bir oranla açıklanıyor!
İşçiyi dilenci yerine koyan bu tutumuna karşı bu sefer TİS dönemindeki sessizlikle değil, direnişle karşılaştı. Çiğli ve Menemen’deki fabrikalarında yaklaşık 3 bin 600 işçi 6 Temmuz itibariyle insanca ücret talebiyle üretimi durdurdu.
Petrol-İş ve Türk-İş yöneticilerinin bütün “arabuluculuk” çabalarına, direnişi kırma uğraşlarına rağmen işçiler, kararlılıklarının altını çizdi. Bayram tatilini fırsata dönüştüren patron, onlarca işçinin çıkışını verdi. Gelinen noktada bu sayı 137’ye ulaştı. İşçiler kıyım sopasının devreye sokulması karşısında da boyun eğmedi.
Bu kararlılık karşısında patron tarafı teklifini revize ederek yüzde 9 artış kabul edilirse işten çıkarılan işçilerin geri alınabileceğini teklif etti. Sendika yönetimi bu konuda işçilere telkinde bulunmasına rağmen, sıtma mı ölüm mü ikilemi anlamına gelen bu teklif de reddedildi.
İşçiler işçi kıyımının çapının büyümesine ve patronun jandarmayı da devreye sokmasına karşın geri adım atmamakta kararlı. Gece itibariyle çıkışları verilen işçiler fabrika bahçesinden ve serbest bölgeden uzaklaştırılmaya, servislere alınmamaya başlandı. Bu saldırı karşısında henüz çıkışları verilmeyen ve fiili grevi sürdüren işçiler fabrika bahçesindeki bekleyişlerini sürdürürken, işten atılanlar da girişte direniş başlattı.
TPI işçilerinin kararlı direnişi sendikanın gerekli desteği vermediği gibi işçileri patronun son teklifine razı etme çabasına, işçi kıyımındaki pervasızlığa ve jandarma zorunun da devreye girmesine rağmen devam ediyor. İşçiler hem ücretlerine insanca yaşayabilecekleri bir asgari ücret artışı talep ediyor hem de hakkı olanı istediği için işten atılan onlarca arkadaşlarının geri alınmasını.
TPI direnişçileri destek ve dayanışmayla buluştukları oranda bu kararlılıklarıyla kanemici patronlara geri adım attıracaklardır.
